هر روز یه حادثه تازه
هر لحظه پایان یه آغازه
این روزگار از کوه هم حتی
صحرای بی بارون میسازه
هی صورت و با اشک میشوریم
نزدیکه قلبامون ولی دوریم
خواستیم یه چند وقتی رو خوش باشیم
اما به غم انگار مجبوریم

حال من حال تو بده همیشه
سنگ این روزگار ما دل شیشه
راه نیومد با ما دنیا از اول
آخر این شبا کی سحر میشه

تکرار این دردای بیهوده
بارون و اتیش اخرش دوده
شاید تو هم بادت بره فردا
کی عاشق دیروز تو بوده
پرواز بی معنیه وقتی که
آسمونت داره قفس میشه
با هر مفس میمیره اونی که
قلبش یه روز بی همنفس میشه

حال من حال تو بده همیشه
سنگ این روزگار ما دل شیشه
راه نیومد با ما دنیا از اول
آخر این شبا کی سحر میشه


زیو
بی همنفس