هر بار حرف میزنی میگی تهران میبینمت
روزهایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف
صبح بخیر
دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت
رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی
آره میدونم که اینجا شهر منه
گفتیم کوتاهه تیر تا شهریورش
خر توو خر نی هیچ جا سر تا سرش
مثل تهران ردی مرد و زنش
ویو دم بام داف کیوت فن ما
آره نیو بالانس پاشه
میگی کی اومده ها
لندن نیویورک برلین پاریس
هیچ جا این انرژیِ اینجا نیست
آره میدونن بهترین جان از
انتلک های کریم خان تا
پلنگ ها پشت سانتافه
دنبال پارتی کنار سام کافه
آره شب برنامست نصف خونه هاش
عوض میشه زودتر از اسم کوچه هاش
روزی که با زمین یکی شدم
میخوام اینجا باشه آخرین اپیزودم چون
هر بار حرف میزنی میگی تهران میبینمت
تهران میبینمت
روزهایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف
تکرار نمیشن حیف
دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت
امسال میگیرنت
رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی
آره تهران دیگه شهر منه
نمیزارم کسی بد راجع بهش حرف بزنه نه نه
میدونم تووش یه ذره غمه
ولی باز چسبیدیم بهش ما همه کنه
چون تهران با همه خوبی ها و بدی هاش
تهران با همه دودی ها و ردی هاش
ای جان لا همه لوتی ها مشتی هاش
پلک هام همیشه بازن و بیدارم
کف شهرم من هر شیش ماه
از تجریش تا آزادی ورزشگاه
تهرون و پاییزش و بوی خاک و بارون
این حال داغون هم باشه میکنه ما رو آروم
از ته دل موندم با همه مشکلاتش
حتی اگه خشک شه خاکش
نمیزنم پشت پا بهش کص خوارش
رفیق همه روزهای سختم
نه من تنها نمیمونم توو پایتختم چون
هر بار حرف میزنی میگی تهران میبینمت
تهران میبینمت
روزهایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف
تکرار نمیشن حیف
دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت
امسال میگیرنت
رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی
تی سیتی تی سیتی تی سیتی
برام مثت هیشکی نی
تی سیتی تی سیتی تی سیتی
هیچ شبتو نمیشه کرد پیش بینی نه
دلم تنگ میشه معلومه منم
چون که مدیونتم همه چی از روح و تنم
شده میکشم این پتو رو سَرم
تا از کوه برسونم لواسون و فشم
میام پیشت میام پیشت قول میدم
بهت میام پیشت
نمیذارم این فاصلمون زیادی شه
هنگ اوری هام، دیگه اوضاع وخیمه
این زخمامم نزدن این دزا بخیه
برام کجا شبیهته هیچ جا
نداره برام اون عطر و بوتو
ولی سنگ پودر اسنیف با یه فله پول و
میکنم حس نکنم دیگه عطر تووتو
یه عمر خوندیم واسه این شهر موزیک مجانی
کلی عشق و حال چند تا هم سوتی رفتاری
اخمو از صورت شهرت روزی که ورداری
بدترین جا هم باشی خوب میشه هر جایی
حاضرم به همه جا ممنوع الورود شم
تا توو غربت دچار کمبود وجود شم
وقتی همه کردن فرار من موندم
یه جای کار واستادم پاش هفت سال نخوندم
مردم عصبیش میخندن از دستم
عیدا عیدی میگیرن سیصد نفر ازم
اینجا نقطه ها وصله بهم هندسه طوره
وقتی حال میدی گیر کنی هم یه تلفنه
من عاشق اینجا شدم نداره چاره
سلامتی روزای سخت و شبای پاره
ما برا تهرانیم تهران هم برای مائه
چون همیشه هواشو داشتم اونم هوامو داره
هر بار حرف میزنی میگی تهران میبینمت
تهران میبینمت
روزهایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف
تکرار نمیشن حیف
دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت
امسال میگیرنت
رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی
مهم نیستش چی میگن هی
زدبازی
تهران میبینمت
