جامعه هاره كرد پاره غلاده
سر پستا غايب زير پستا حاضر
فحشا جالب انگار فتا خوابه
شايعه سازه ، كوكش دهن بازه
فالش شد گوش عاقل و كرد بى شعورو شادش
از كوه كاه ميسازه مثل كوكا سياه بازه
دهن لات كه تو مجازى دادن فضا بش خلاف شه
ولى خب جمع حواسش تو خيابون غلاف
مغز تو خام ، گوشيت گرفت جاى كتاب داره جاى
تأسف تو كتاب خونست و مى خوره خاك بش
باز نميشه لاش كه ، تا دلت بخواد بجاش مثل
تلفن همراته كوشا گل تو دروازست چون گوشا
سوراخه پردشو بودار ، هميشه برندش به منو تو
گرمه پشتش انگار خبريه پرده زدن حرف الكيه
فقط وقتت هدر ميره هدف اينه
همش فيلمه سوژه ميده دستت كورشى بچه

كروس :
كجان اون انتلكت ها نكنه اين ان تلپان
رو اينستاگرامو تلگرام كه شدن همرنگ به اجبار (٢بار)

ورس ٢ :
اگه حرفام گيرانى چون پايينه گيراييت
تو فقط ساخته شدى واسه توهين و زيرابى
تو چشاتم موج ميزنه حسادت و بيزارى
تو مجازى ميتازى از بيكارى مينالى
اما ٢٤ ى پلاسى زير هر مكانى تو ميدى فحش هارو تيربارى ، از كدوم ور افتادى هميشه پى تپق لفظى تو لكنت و ترسى ندارى اگه توهين شه به كوروش تو سگ ميشى و حمله ور به مسى و الكسيس
هميشه تو صحنه حاضرى ميگى تو هر صفحه ياوه اى
دنبال قرى تو از فرى كه شه لخت رو استيج
بسازى جك تو هى كيف كنى و رول رو هى ال
مردم هم پست رو هى شير
تو كجاى اين داستانى ها؟
مردم آزارى يا مخالف سگ آزارى ؟
تا وقتى هست الاغ بى سازمانى مثل تو
داغ بازار بى استعداد هاى منو تو

كروس :

كجان اون انتلكت ها نكنه اين ان تلپان
رو اينستاگرامو تلگرام كه شدن همرنگ به اجبار (٢ بار )

ورس ٣ :

ميبرى يكيو بالا ميكوبى با سرزمين
بگو كجا رفته فرهنگ اين سرزمين
مهم نيست كجا باشم تو خيابون يا زيرزمين
حرفمو ميزنم تو گوشت پس كرم باشى ميشنوى

گوش به زنگ سوژه باز زيپ زبونت زرتى
ميزنى زشت و زننده زر ريز
زير ذره بينم ريزى تازه ، زبونزد مجازى
ميزنى زيگيل اضافى زانى
ذاتت ضايع ، زاييده ذهنت زباله
ميريزه تو فضا فاضلابت