ورس ١:
نه تو منو ميخاستى واسه پول نه من تورو واسه يه روز
بين ما يه جوره ديگه بود نه مثل عشقاى امروز
ما ميخاستيم بعد تابستون برسيم به پاييز و زمستون
وقتى به خودم اومدم ديدم همه چى تموم شده بينمون
تقصير منو تو نبود ما سوختيم تو آتيش غرور
من ميخاستم بمونيم كنار هم اما نه ديگه بزور
اما نه ديگه بدون ، من هنوزم همون ، نه تويى ديگه اون
پس تموم تموم .
كروس :
حالا كه رفتى ديگه برو ، بدرد من نمى خورى تو
حرفى ندارم با تو ، جنگى ندارم با تو
بيخودى مغرورى بگو چرا اين غرور رو نمى شكونى تو
ورس ٢ :
با اونكه تو خونه گرماى تو هست
رفتيو تو شك فرار توام
هنوزم تو فكر حرفاى توام
تورو ميديدم تو فرداى خودم
رفتيو تنهايى كلافه شدم
جاى تو مى پيچه ملافه دورم
كروس :
حالا كه رفتى ديگه برو ، بدرد من نمى خورى تو
حرفى ندارم با تو ، جنگى ندارم با تو
بيخودى مغرورى بگو چرا اين غرور رو نمى شكونى تو
ورس رپ :
نيستم توى فرداى تو من ، تنهام توى فرداى خودم
غرورتو بشكون تنهايى صبح هم نميشه همه شبات يلداى بلند ، زندگى تلخ ديگه افكارو مخم نميكشه به ادا ادفار توام ، بهم ميخوره حالمو پا عقب ميكشم آره دنياى باورم
سادست مثل اشعارى كه با قلم نوشتم كه تو خامى و نابلد اما اينجا آدماش هارن و كار بلد بگو بر مياى از پس خودت شاهپرك ؟
تنهام رو تخت يه شب پر غلت
سر دو راهيم من پر درد
عصبيم از اينكه حقو به من
ندادى و رفتى صبر كن يكم
