همسایه ی دیوار به دیوارم
خوابیدی و من هنوزم بیدارم
تو ماهِ سپیدی که نمیتابی
من ابرِ سیاهم که نمیبارم
بی رحم ترین آدمِ دنیامی
مربوط ترین عاشق چشماتم
من عاشقتم منی که معمولاً
از آدم بی عاطفه بی زارم
از خونه ی من تا تو چقد راهه
دیوارِ من انقد کوتاهه
انقد که وقتی که تو خوابیدی
معلومه که من هنوز بیدارم
تو نقطه ی پیوندِ شب و روزی
خوش میبُری و خوب نمیدوزی
روزم به شبم دوخته شد با عشق
تا صبح به هم پلک نمیذارم
تا صبح به هم پلک نمیذارم


سینا پارسیان
همسایه