سن شده نزدیک چهل
میخورم رو مسیر قل
هدفامم روش سنگینه بت
وقتشه کنم مستی رو ول
بدم آدمای کثیف و فر
تا نشسته این کشتی به گل
یه جام بودم من بی لول
کاش نگرفته کسی به دل
کی فکر میکرد من خرد سال
ایران بشه فن کورسام
میلیونی بشن همه وویس هام
پر نور آدم و لب و فورسام
آخرش ولی شب و قرصام موندیم
شدم فصل گم نام
از یخ توم بگیری مگه گر بام
سنگه پر سام
تلخه بزاغ
سیجل فقط روی بیت و ورسم
که از تو یه اینترو ورتم
حالا میخواد بدم هیتو جر من
ساختگیه توم این دوبر من
میدونم برا خونواده هیچ جای
مسیرم نبوده ساده یه
کشور بهم گفت حرومزاده
ولی وا ندادم
شدم از نو زاده

میرم بالا سلامتی
سلامتی این بد عادتی
وقتی رفتش دما از این
تن بمونه این امانتی

یه عمری می نوشتم
که بدونین اینه قصه ام
امروز دیگه پیره جسمم
برمم نمیره اسمم

میرم بالا سلامتی
سلامتی این بد عادتی
وقتی رفتش دما از این
تن بمونه این امانتی

یه عمری می نوشتم
که بدونین اینه قصه ام
امروز دیگه پیره جسمم
برمم نمیره اسمم

وقتی شدش سن ده
نمیدونستم برا چی زندم
وقتی دیگه شدش سن بیست
پاریس زندگیم ریختش تتریس
دم دمای بیست و پنج فهمیدم
زندگی نیست تو گنج
تاکه بابا مریض شد
حال ها عجیب شد
نارنجک تو قلب اکلیل سرنج
سی که شدم تازه دیده شدم
دیگه سیجل واسه خودش شده کسی
نیستش زیر اسم‌گروه خودش اسیر
به بچه ها گروهمون
لجند ساختیم تو روحمون
اسمی که نمیاد غروبش اون
بعد عمری با غم نسل کشی
یکی آخر اومد خوندش از خوشی

امروز وایسادم رو پای خودم
مگه اژدها بیاد خایه کنم
از خاک میسازم باز با یه کلنگ
رفیقامم دورم اکثری جز
اون یکی دوتا که حدس زدین
اونام بدونین که هنوز چشین
دورم باشین بازم تو قلب پلو پشین
دنیا بود چاقو رو از رو کشید

میرم بالا سلامتی
سلامتی این بد عادتی
وقتی رفتش دما از این
تن بمونه این امانتی

یه عمری می نوشتم
که بدونین اینه قصه ام
امروز دیگه پیره جسمم
برمم نمیره اسمم

میرم بالا سلامتی
سلامتی این بد عادتی
وقتی رفتش دما از این
تن بمونه این امانتی

یه عمری می نوشتم
که بدونین اینه قصه ام
امروز دیگه پیره جسمم
برمم نمیره اسمم


سیجل
امانتی