(ورس یک)
خانومی کن و صبر کن بازم
میدونم هر نری
رسید مرد شد واست
میدونم مجبور میکنی
خودتو مبادا بی
معرفتا مجبور باشن
میدونم میشوری
میسابی میپزی
این همه صبرت به
یه سایه میارزید
میگن سایه یه مرد رو سرته
نمیدونن چقدر
آفتابه لای بی کسی
بقل این همه سفره
چیدنت روتو اینوری کن
یه ذره خوب ببینمت
چرا تو نشدی مث این
هرجا که هر مردی
با پول خورده میخره
آ ، نمیتوسنتی مگه
تو بلد نیستی مگه
کاش یه ذره هم
تورو میشنیدنت
کاش بگی من یه زنم
همه ریختین سرش
(کروس)
این قلبِ سرد من
همیشه برف روشه
یه دل که پاک و سادست
و کلی حرف توشه
همینه ثروت من
منی که توویِ قلبم
یه جنگل خزون پُر
از درخت زرد پوشه
خستم از این همه حرف
از این همه ضعف
چقدر بالاست سر
بببینم یه سقف
تقصیر تو نیست اگه
چشمام میشه تیره و خیس
چون دنیای آرزو هام
توو چشای حیزِ تو نیست
(ورس دو)
چه خبر؟
چه خبر از صدای
در نیومدت
چه خبر أ پشت
به من گرمت و
هنو به اندازه
کافی مرد نبودنم
اون أ بچگیات که با رگ
گردن بابا هم اتاقی شد
اینم از زن بودنت که
هر روز میخورد و
نمیفهمید از کجا میخورد
میون این همه چشم
که بی راه چرخید
تورو پوشوندن همش
چه قدر دست
دست میزنه بت
چقدر دیگه هیچی
نمونده ازت
چقدر همیشه
حق با تو نیست
چقدر چشم گفتی
فقط أ سر وا کنی
دلتو توو گرمای
خونه سرما دادی
چقدر ساختی و چقد
هی تنها شدی
(کروس)
این قلبِ سرد من
همیشه برف روشه
یه دل که پاک و سادست
و کلی حرف توشه
همینه ثروت من
منی که توویِ قلبم
یه جنگل خزون پُر
از درخت زرد پوشه
خستم از این همه حرف
از این همه ضعف
چقدر بالاست سر
بببینم یه سقف
تقصیر تو نیست اگه
چشمام میشه تیره و خیس
چون دنیای آرزو هام
توو چشای حیزِ تو نیست
(ورس سه)
مگه چند روزه کلش
بلند شو یکم
موهاتو شونه کنش
یه آبی به سر و روت بزن
انقدر غریبگی نکن
توو خونه خودت
اصن بلند بلند بخند
بدون اجازه ی هیشکی
تو و شهر بچرخ
چون خانومی
صداتو نبند
هر حرفی دار
تو جمع بزن و
لاقل خودت هوای
خودتو داشته باش
از کمد درار اون
کفشتو که پاشنه داشت
برو جلوی آینه
به خودت برس
اون دختر سرحال
قدیمو راهش بنداز
فکر نکن به هیچی اصن
یه مدتی سر به هیشکی نزن
یه صبر ازت مونده فقط
نذاری اونم بگیرن ازت
(کروس)
این قلبِ سرد من
همیشه برف روشه
یه دل که پاک و سادست
و کلی حرف توشه
همینه ثروت من
منی که توویِ قلبم
یه جنگل خزون پُر
از درخت زرد پوشه
خستم از این همه
حرف از این همه ضعف
چقدر بالاست سر بببینم یه سقف
تقصیر تو نیست اگه
چشمام میشه تیره و خیس
چون دنیای آرزو هام
توو چشای حیزِ تو نیست