رو به راهی؟ آه
نمیدونم چِم بود اصلا من
این همه سال همینطوری
خوش نمیگذروندم میگذروندم
نوبتِ منم شد خداحافظی کنیم
یادم رفته بود همه
این نفسای بدون کپسول کادو ان
هر روز این هر روز کادو ان
سرتو بچرخون با توئم
هی کجایی بدتر ا من
نگرانی چیتو چند نخرن
همه خندیدنو با پول نقد بلدن
منم یه بارم حتی نشده جدولم حل
این پایینم چه بخوام چه نه
این پایینی چه بخوای چه نه
منتظریم همه چی خوب شه کاملا
تا شاید یه روز داشته باشیم دلِ شاد هه
ماها ا دست میدیم
بعد میفهمیم چی اصلا هست چی نیست
چقد همه درگیر رنگ بندیم
چقدر اصلو از فرع کمتر دیدیم
سرمون سلامت بابا
چقدر بپاییم درمون نمالن بابا
چی بهتر ا اینکه یه روز یه کادو
به اسم زندگی رسید برام از بالا
توو این همه روزمرگی
تازگیا قدر میدونم خداروشکر
بالا سرمه سقف خونه ام
شکر بابت هر یه قطره خونم
شکر زندگی ای که تو لحظه اومد
توی لحظه یهو میبینی دخلِش اومد
پ منم و تو لحظه بودن
پس تا میتونم قدر میدونم
از فکرای پوچ میکنم مغزمو خالی و
با خودم می اندازم یه عکس دوتایی
حسم عجیبه مثِ لحظه شماری
واسه به هم رسیدن دوتا خط موازی
امروز خودمو بغل میکنم
من و من حاصل دست رنج خداییم
نسبت به دور و بریامون مسئولیم
چون نه رو ویلچریم نه قطع نخاییم
همین که پدرم هنوزم منو میشناسه
مادرم روم پتو میندازه
حتی اگه چهرم براشون دیگه نیست واضح
همینا دنیای منو میسازه
این یه معجزه اس نمیاد دوباره مثلت
یه روح بزرگی تو حباب جسمت
منحصر به فرد این قصه ی توئه
دم در کادوئه با ربان قرمز که زندگیه توش
یعنی خدا همین دور و براس
میسازه تک تک چالش های تو رو برات
ولیکن نمیذاره بمونی تو حول و ولاش
اگه از بیخ گوشت رد میشن حوادث یهو
نه شانس نذار اسمشو
اینم واسه توئه کادوئه مشتی
یعنی یکی هست اون بالا حواسش به تو
توو این همه روزمرگی
تازگیا قدر میدونم خداروشکر
بالا سرمه سقف خونه ام
شکر بابت هر یه قطره خونم
شکر زندگی ای که تو لحظه اومد
توی لحظه یهو میبینی دخلِش اومد
پ منم و تو لحظه بودن
پس تا میتونم قدر میدونم
