آروم آروم مَرد می شد
رنگ چهرش زرد میشد
از بلندی پرت میشد
قصه این بود ، قصه این بود
با یه مشت حرفای تازه
بعد یه عمر رو به رو شد
این تمام ماجرا بود
قصه اینجوری شروع شد
اون کی بود اون که دوسِت داشت
بگو واقعا کی بود کی حالش مثل قبل نشد
از وقتی با تو رو به رو شد
من بودم اون کوهی که
به چشمای تو کوچیکه
منم من همون آغوشی
که یه روزی خونت بود
من بودم آی دیوونه
حیف یادت نمیمونه
یادت رفته این آدم یه روز دیوونت بود
آروم آروم مرد می شد
با خودش همدرد میشد
یخ میزد خونسرد میشد
قصه این بود ، قصه این بود
با یه مشت حرفای تازه
بعد یه عمر رو به رو شد
این تمام ماجرا بود
قصه اینجوری شروع شد
اون کی بود اون که دوست داشت
بگو واقعا کی بود کی حالش مثل قبل نشد
از وقتی با تو رو به رو شد
من بودم اون کوهی که
به چشمای تو کوچیکه
منم من همون آغوشی
که یه روزی خونت بود
من بودم آی دیوونه
حیف یادت نمیمونه
یادت رفته این آدم یه روز دیوونت بود


شادمهر عقیلی - کوه