يارا تو كجا و ما كجاييم
تو زان كه اى و ما تو راييم
چون من شده ام به بوى تو مست
مى را نتوان گرفت در دست
ماييم و نواى بى نوايى
بسم الله اگر حريف مايى
رفتى و نميشوى فراموش
مى آيى و ميروم من از هوش
سحر است كمان ابروانت
پيوسته كشيده تا بناگوش


سپیده جندقی
لیلی و مجنون