منشین دمی که
قسمت ما جز عبور نیست
طاقت بیار چند
دگر راه دور نیست

با آفتاب باش که
‌پیوسته ماندنی ست!
بر سایه دل مبند که
جز قحط نور نیست

هر کس که آمد، آمد
و هر کس که رفت ، رفت
این‌ معبر است حاجت
سوگ و سرور نیست

هرگز نمیرسی به
سرابی که‌پیش روست
دیریست می دَوی که
همینجاست دور نیست!

بر هیچ اعتماد مکن!
با تو هستم آی!
آری حقیقت‌است
برادر غرور نیست

لب بر لبی م
غرق تماشای یکدگر
اینجا مجال غصه
موسی و طور نیست

بانگ تو زین میانه
به دلها نشسته است
با دیگران اگر
که چه نوا هست
شور نیست

منشین دمی
که قسمت ما
جز عبور نیست
طاقت بیار چند دگر
راه دور نیست


سامان آذین
معبر