بیا شومینه این خونه سرد و ساکتو روشن کن
بیا پیراهن گلداری که بهت هدیه دادم تن کن
یادته گریت می اومد دست رو موهات میکشیدم میرفت
با یه خندت کل روز هرجا که سختی میکشیدم میرفت
هیشکی نمیفهمه حال دلم رو ، خودت بیا
بی تو تک و تنهام تو شهر شلوغ بیا
قول داده بودی حرف رفتن نه نگیا بیا
بیا
قده دل کوچکت تنگه دلم برات
هر کی از تو کوچه رد میشه میام تو حیات
تنگ تنگ دلم واسه اون دوتا چشات
بیا بیا
کی مثل من تورو بلده خودش تو درده ولی میخنده
کی مثل من دورت میگرده موهات با عشق واست میبنده
کی بهت داد دو بال پرواز باهات می اومد تا آسمون
وقتی میرفتی در که میبستی پشت هم میگفتم بمون
بمون
هیشکی نمیفهمه حال دلم رو خودت بیا
بی تو تک و تنهام تو شهر شلوغ بیا
قول داده بودی حرف رفتن نه نگیا بیا
بیا
قده دل کوچکت تنگه دلم برات
هر کی از تو کوچه رد میشه میام تو حیات
تنگ تنگ دلم واسه اون دوتا چشات
بیا بیا


صادق زین
شومینه