یه روزِ عادی از روزای مادیم
شبیه تو توو صف انتقال بانکیم
شبیه تو خمار از شبِ قبل و پارتی
شبیه تو کشیدم چند تا نخ توو پارکینگ
منتهی انتهای ذهنِ من هنوز
یه مرد میگه تنها باش لا آشغالا نسوز
هه یه سرِ سنگین رو یه بدنِ بی جون
که میگه معرفتو مشتی نمیشه که پیچوند
من زبون حیوونای شهرمم داداش
این خیابونا رو خونِ کاخای بالاش
کاش باشه واسه ما یه راهه بی خطر
یه جا باشه واسه موندن پشت این سفر
یه راه واسه رفتن، یه شعر تووی دفتر
یه کوله بار کم وزن، یه عکس برگ و کفتر
غمار لحظه هات قدم و باد، شبتو ساخت
با این حال انتهاش، زبونه تو داره سری به دار پَ

به نام اون، بی صدا، بی صورت
به نام اونکه باعث شد بگن دیوونم
به نام اون که کلی عشق آورد به خونم
بازوهای نیرومند بی سلاحه توو من

گفت یه امشب گرگ‌ باش توو جشن برّه ها
گفتم روحیم لطیفه پشت سر صدام
گفت شنیدم مشهوری توو پشت پرده ها
گفتم من یه کلّم از توو کلِ گله ها
قول دادم به خودم لا برّه ها نمیرم
با گرگا نرقصم، لا چوپونا نشینم
راز بین ما رو فقط ناجیا میگیرن
توو برکه بدون آسمون آبیا سفیدن
شوکرانو بهم بده بریزم توو گلوم
بچه ها میگن سنگین دستِ تو عمو
چون تو میدونی نمیشه قصمون تموم
مرگ واسه مُرده ها نیست مخلص کلوم
روز مرگ گرگا بود گریه کردن بره ها
بیچاره برده ها بیچاره برده ها
چوپون اومد با سگش، باز بوی خون میداد
بوی خون، بوی خونِ برّه ها

به نام اون، بی صدا، بی صورت
به نام اونکه باعث شد بگن دیوونم
به نام اون که کلی عشق آورد به خونم
بازوهای نیرومند بی سلاحه توو من

سکوت بره هارو فقط گرگا دیدن
چوپونای اشتباه هم طمع کار و پیرن
این وسط قشنگه اما رقص سگه گله
پشت همین سگ ندیدین به کجاها گرمه
بید اما میدید مجنون تر از قبل
با صدای ساز چوپون مجروح تر از من
منی که خاک بودم زیر پاشون اما
صخره میشدم جلوشون محکمتر اَ سد
بید اما میدید مجنون تر از قبل
با صدای ساز چوپون مجروح تر از من
منی که خاک بودم زیر پاشون اما
صخره میشدم جلوشون محکمتر از سد

به نام اون، بی صدا، بی صورت
به نام اونکه باعث شد بگن دیوونم
به نام اون، بی صدا، بی صورت
به نام اون، بم میگن دیوونم
به‌ نام اون، به نام اون


صادق
بی صدا بی صورت