ورس 1 : امیر خلوت

این خیابونای لعنتی این مردو کرده کله خرش
شب تا صبح میکنه زندگیُ دست به سرش
اما خب توقع زیاد داره از پسر نداشتش
مرامو یاد گرفته از پدرش
شبا سر میزنه به آسمون
میبینه یکی گیره اینجا پوچه
یکی اضاف مونده واسه نون
این آسمون واسه هرکی یه ستاره داره
این شب زوزه ها کماکان ادامه داره
گفت حتما همه یه عضویم همه بنی ادم
دید همه دارن در هم میمالن
دید یکی الکی خوشه بد بخت دلش
هم اینا دلیل شد کم حرف شه خیلی
هم اینا دلیل شد بگیره قلم تو دستاش
راه بره قبل اینکه بگیره دنیا زور از پاش
لحظه لحظه میشه بیشتر سینه چاک
اون حتی رپشو میزنه فریاد زیر خاک

کروس : (امیر خلوت)

برای قلبشو روحشو باوراش زنده موند
حتی اگه خواستن نزارن جا براش
غرور و ترس کینه از تو قلبش رفت
وقتی تمام خاطرات تلخ و دفنش کرد

ورس 2 : صادق

سر صبح یه نخ سیگار تا چشما باز شد
روی میز تیکت با پول نقد و پاسپورت
یه کبریت یه بنزین
یه رویا یه خونه
یه کوله خاطره که باید جا بمونه
این یعنی رفتن پوشیدن امروز
تا ساختنه فردا
سوزوندنه دیروز
طلف نشو بی کس
ببین طرف یه جا دیگس
اینا دسیسه بازیس
بدون تلافی حاشیس
براییه اول از مفهوم ازادی
آزادی مبحوس در واژه ی ازادی
دوتا دستام پوچن گل تو مغزمه
تک دوست کشاورز از جنس مزرعه
واسم آرزوی بنبست نکن
که گنبد من ساخت گل دستتو
عزیزم من هسته ی شکافتم
هم مفیدم هم بمبم اتم

کروس : (امیر خلوت)

برای قلبشو روحشو باوراش زنده موند
حتی اگه خواستن نزارن جا براش
غرور و ترس کینه از تو قلبش رفت
وقتی تمام خاطرات تلخ و دفنش کرد