پای او ماندم
تا که قد بکشد
پر کشید اما
بی خبر تنها
دل به یک آسمان داد
او که هی میگفت
بی قرار من است
تا جهان چرخید
فرصتی را دید
روی دیگر نشان داد
اما بدان
هم صداى منی
هم خطای منی
گر چه بد کردی با من
تو جان منی
درد شیرین
من گناه توام
اشتباه تو ام
هر چه دوری بدان
چشم به راه توام
یار نبود یاور بودم
من چه خوش باور بودم
پر کشید و رفت
من تماشاگر بودم
دوریش دلگیرم کرد
انتظارش پیرم کرد
خواب بد دیدم
رفتنش تعبیرم کرد


رضا ملک زاده
درد شیرین