لعنت به شب های بعد از تو
به دردی که ماند از تو
به دادم نمیرسی
رفتی، آواره شد خانه
ماندم غریبانه، لعنت به بی کسی
قلبِ من اینچنین آسان نمیلرزید
عشقت اما به غم هایش نمیرزید
دنیا را بردی همراهت به نابودی
دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی؟
من همانم که دل از دنیا بریدم
با غمت آتش به باران میکشیدم
هر چه خواستی
خواستم عشقی ندیدم
خاطراتم را چرا یادت نمانده
غصه ها من را به پایانم رسانده
بی وفا مهر و وفا یادت نمانده
قلبِ من اینچنین آسان نمیلرزید
عشقت اما به غم هایش نمیرزید
دنیا را بردی همراهت به نابودی
دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی؟
رضا بهرام
شبهای بعد از تو
