اینجا تهرانه یعنی شهری که
هر کی که چند تیکه ملک به نامش نیس، تنبیهه
دیگه ته کشیده سهمیه
باس بپیچه بره، تبعیده
تشنه‌س، همه‌‌جا ترخیصه (تر خیسه)؛
اینجا خشکتر (خشک تر) می‌شه
همه با هم می‌سوزن
جز اون که دستش دبه‌س باش گرم می‌شه
هیشکی تو لحظه نی
نمی‌دونن آب داره چه مزه‌ای
نمی‌دونن چه رنگه دین
واس ما که سفید
رنگین کمونِ شیش‌رنگ برا سرین
سبز برا جزایری
زرد برا ظریف، قرمز برا حریف
همه می‌خوایم از دنیا کوررنگ نریم
پس دنیا رو رنگ زدیم
از آفتاب‌پرست قدرتمندتریم
از کفتار و کرکس مفت‌برتریم
بین مخلوقات کلاً تکیم
چون بلدیم به هیشکی فرصت ندیم
حرفای بدو بمون گفتن نگیم
بابات زدت، بگو خوردم زمین
گفتن ماشین کو؟ بگو بردن تعمیر
زیرپات خالی باشه مستضعفی
دروغ بگو، لکنت نگیر
ولی فحش نده بذا بگن مؤدبی
حتی با خودمون معذبیم
بین اتاق و جامعه معلقیم
پیرو کوروش و محمدیم
ولی تو صف اختلاس معطلیم
می‌گیم برتریم اگه مذکریم
تهران مال شما، من یکی مرخصی
رو به آفتاب پشت
راه می‌رم می‌دم فحش
راه می‌رم می‌دم فحش
زندگی زنده رو زنده کشت
من دیگه رو به آفتاب پشت
راه می‌رم می‌دم فحش
راه می‌رم می‌دم فحش
زندگی زنده رو زنده کشت
میله در دست یعنی پرچم
نه الان یعنی سلفی تو قرچک
خانوم ترک، آقا تک‌چرخ
خانوم معتاد، آقا شلوارش دو تاس
ننه خسته شد انقد فحش داد
که پندار کردار رو بندا کنار ولی نیک گفتار
ولی کی می‌خونه هشدار
تو چس فیله چشمای حضار
به یه ورشونه چراغ‌قوه‌ها
فیلم کیلو چنده؟
کی بلده اسم یه نویسنده؟
فقط ببین اگه بغلی می‌خنده
دستتو دراز کن بمال
نیروی جوان، کمبود مکان
می‌شه سینمای نمناک
نیروی افغان، کمبود جواب
می‌شه این همه تل‌باز
همینه همه‌چی روکوده
پس چرا در نمیاد جوونه؟
هر روز تو خونشونه
دور از جونت حلزونه
از وقتی شماره‌ها شد هشت رقم
اینا دیدن ضایع‌س رو خط نرن
ولی بابا نداره شبی پونصد تومن
حالا همه شبیه گوسفند شدن
توورمه ولی دم کاسبا گرم
هنوز پک پنجاه
فاحشه‌ها ساک صد شده هفتاد
میگن متخصص سرپاس، متولد هفتاد
از مردا متنفره اما
نیس دست‌بردار طلبکار
پس آبت می‌کنه با لب‌هاش
مایه رو می‌ماله پا درداش
رو به آفتاب پشت
راه می‌رم می‌دم فحش
راه می‌رم می‌دم فحش
زندگی زنده رو زنده کشت
من دیگه رو به آفتاب پشت
راه می‌رم می‌دم فحش
راه می‌رم می‌دم فحش
زندگی زنده رو زنده کشت
دختر آرنولد پوشکو جر داد
کره‌ی شمالی موشک فرستاد
منبع‌ت کجاس؟ تلگرام
بچه محلا پاک‌ترن حتی از مادر ترزا
ولی جا مغز انسان
بذا قلب تمساح
محل، گنده‌ها گشنه‌ترن
کوچیکا بپان خورده نشن
محل، لشگرِ پشتِ سرم
یعنی کسی فحش بده مُرده طرف
محل منم منم محل
نمی‌کنمش با هیچی عوض بدل
از بس کله خرم
خونواده صدا منو نباید بشنون
صدا سیما نیس که رئیس پلیس با امین آقا بره ماه عسل
ما لات اصلاً
بهتر از این چاقالاییم که پیشواز گفت‌آوز رفتن
ماحصل داستان اینه:؛
تا وقتی امثال ماها هستن
نمی‌گیرن دست راست قلم
که بگیرن زیرمیزی با دست‌چپ
گاز می‌گیرن انگشت با عسل
بگو بابا احسنت
تخماشون انقد گنده‌س که حتی معلومه روی نقشه‌م
رو زمین پر بطریه
می‌دن بو سگ
دورمون پر رفیقه
با خنجر می‌شن تو رگ
رو به آفتاب پشت
راه می‌رم می‌دم فحش
راه می‌رم می‌دم فحش
زندگی زنده رو زنده
