حرفاتون تو ذوقم زد
خوردم زمین بزرگم کرد
صد دفعه تو خودم مردم
شد درد و دل باهاتون گ*ه خوردن تهش
اَز خودم زدم بشه شکمتون سیر
ولی رفت تو جیگرمون سیخ
میخرید از کفش تا پیرهنتون کی
جایی ببینمتون میگیرمتون زیر
جا گذاشتینم تکراریه قصه مار و آستین
نمیشه بدن ما رو آشتی
نه هستم ولی اگه کاری داشتین
ساختتون شد خرابتون رفیق
عیاقتون رفت از یادتون
مرد مرامتون بردید هم حلالتون
تا نبود نفعی در اولین فرصت رفتید
رفیق چیه بودید افعی
تو قبرستون دلم دفنید
من دادم رنگ و رو بهتون
جیب تا پولتون رگ تا خونتون
زدن مثل بچه گولتون
تف تو روتون سگ تو روحتون
غصه ها گ*اییدمون
همه فصلا رفتن این پاییزه موند
جنگیدم انگار برا سرم جایزه بود
ببینیم ننه ی کی مرد زاییده بود
چه روزای بنجلیه نفسات میده
سیگاراتو هل تو ریه
اگه مرامت خوش قولیه
باختی قلبت گوشت قربونیه

هی چه فاز سنگینی
همه چی سفید سیاه
هیچ چیزی رنگی نی
رفتین زخما موند یادگار
ازتون یه معرفت به جاش طلب ازتون
ابرا میرن کنار رو آب میریزه پتتون
همتون هم فقط ادا لب دهن زبون

بغلم بود تو هوا برفی کاپشن
کشتنش اگه قلبی داشتم
یه کسایی برام بد میخواستن
که واسشون رگ میذاشتم
صد دفعه مردم تو رگی هام مفتمو بردن
یه عمری رو سفرم خوردن
تهش گفتن بده دستپختم
موند یه قلب بی کلک
بریدم شدم خسته بی رمق
آخ بشکنه دست بی نمک
ته دلم میگم رفتید به درک
جز خونه تو جایی نداشتم
رفتی یه جا دیگه شه آبی برات گرم
نذاشتی راهی برام
ولی یه سر بزن میذاریم یه چایی برات دم
شبا جِر میده گلومو سرفه
دیگه هر کی یه طوری ما رو چزونده
خدا داد بهمون یه دل گنده
و الا همه میشدن خفه تو نطفه
فهمیدم میرن همه به ندرت
همه دنبال پولن و قدرت
دور باش ازشون یه مدت
ببین رابطه ها میشه به کل قطع
رفیق زدی بیرون از ریل باز
هر جا هستی باشه قلبت شاد
جلو آیینه خجالت نکش از چشمات
من خوبم رفتن تو هم یه درس بهم داد

رفتین زخما موند یادگار
ازتون یه معرفت به جاش طلب ازتون
ابرا میرن کنار رو آب میریزه پتتون
همتون هم فقط ادا لب دهن زبون


پوری و کنیس
سیاه سفید