زمان و میشکنم
قبل از اینکه خدا برونه مرگو سمتم
پس پاشو یخ نزن سوار شو برگرد جهنم
اونجا شبا گرم ترن
دوره آتیش میاد دوباره جفتیش رو تختتاسمون
تا وقتی خورشید میچرخه توی آسمون
تو چنگو دندونت تیز واسه ی خاصمون
نمیشینیم منتظر واسه دستو شانسه خوب
من پسر کوه های یخ روی ابرهای اسمون
سیاره ی قارچ های سمیم
ما اینجا خواب نمیبینیم
وقتی بیداریم
قرنیه هامون باز گشاد ماتو رنگین
اولین بار که سقوط کردم از نوکه قله های وید
به ته دره های مورفین شکستم
نزدیم داد که سکوت کردن از
بعد جمله های تیز
بهتره بخشش جای
بغضی شکستن
میخا به تخته ها رفتن فرو
میخوابه شب روزا قبل از طلوع
مرداب گندیده با یه نیلوفر روش
مرگ کرد ظهور
مثه برگشت به لونه مغزم چه خوب
میکشیم زهر مار سم و سمت کهکشان پر
من یخ تر از پایگاه وستوک تو قطب جنوب
من نگام سمت رپ نگیره یه وقت
از دستم درس بچه خوب

یادمه یه شبی سگ مست که بودمو
اومد به جای تعصب تو سرم
حقیقت بعد اون شدم از زن خوب
میاره از یه ساک دریه آب معدنی
بعدش بچرخه مسواک زد
بعد تخت اول باشد سوار بر من
دم از چرخ زد هستم
خم از کمر ضربه زد
مرد ۶۶ بار ۳۰۰ دفعه رفت و برگشت
و کرد مخزنش تخلیه
لب به لب خلقه یک اهریمن کردن اینا
همش ک*صشره
میشه فقطم
مغز من رد
خطر
نزنید دست به من نه
اوردوز کرد هر کس حتی سمم لمس کرد
من زردتر از وزق
از ظرفی از عقبم من
تشتک زنم حتما نه
مادر نگرانه از دست نرم
ولی هواسم هست نپره عقل از سرم
وقتم کم پس اصلا تلف نمیکنم که
فرصتا از دست نرن نه
هدف هر طرف سخت یه جورایی
اونور بدترم پس وقتی هیت میشه
ملودیو نسترن حتما سلیقه‌ها اکثرن خزن
ولی رپ فقط ضرر برام نیست
درسم میگیرم گاهی من از حواشیش
مثلا حتما باشی تیز هول نباشی
وید بزنی روزانه ولی عمل نیاری
این راهه من میگیرمش از دست ناشیش
که ندن بگ*اش هیچ جوری نمیتونی منو
عقب بندازی چون تازه زده بالا داشی ح*شر زوده
میخوام بکشم بیرون چون هنوز حش ارزونه
جایی رفته مخم نرسیده بشر زوده هنوز بخواد
برسه باید داشته باشه خیلی بیشتر از من مصرف
فاز نمیگیرم اصلا با هر کی که بام فاز میگیره جدیدن
من یه کلیده رپیم بلیط بعدیمم
یه بلیط بی ویزاست آه
بگو کی دیگه چی میخواد
منو الکترو دوپامین
منو اون دوتا
منو تو اون
سه تاییم
دو پا مین


پایا
سقوط آزاد