نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز عطر سنبل آیو
چه شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو
به دریا بنگرم دریا ته وینم
به صحرا بنگرم صحرا ته وینم
به هرجا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا ته وینم
دو چشمانت پیاله پر ز می بی
دو زلفونت خراج ملک ری بی
همی وعده کری امروز و فردا
نمیدانم که فردای تو کی بی
امید نعمتی
دربست تهران
