توی بارونای فصل پاییز
دل من از غصه میشه لبریز
آسمون وقتی دلش میگیره
دیگه خشک میشن گلای جالیز
دیگه خشک میشن گلای جالیز
ابر سیاهو آسمون میگیره
طفلی دلم تو تنهایی میمیره
غم میشینه روی دلم دوباره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
پاییزو دوست نداره
پشت پنجره میشینم آروم
زول میزنم به دونه های بارون
شاد میشه خیلی سخت دل غریبم
اما دلم میگیره خیلی آسون
اما دلم میگیره خیلی آسون
ابر سیاهو آسمون میگیره
طفلی دلم تو تنهایی میمیره
غم میشینه روی دلم دوباره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
پاییزو دوست نداره
ابر سیاهو آسمون میگیره
طفلی دلم تو تنهایی میمیره
غم میشینه روی دلم دوباره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
طفلی دلم پاییزو دوست نداره
پاییزو دوست نداره