ورس یک

تو
بزار من پاشم ، نمیخوام از غم باشم نمیخوام که نباشمو یا کم باشمو
کم باشه من تلاشم ، آه بزار من پاشم ،حرفام قطعا هست تا شب
صبح شد ببینم هرجا شب ترورش کنم در جا صف
همینه که می بینی دست پاچم ، میخوام سر باشم
سَوا شم از بدیا قدیمارو بسپارم به فراموشی نشم انصافا
هم آغوشه هر آغوشی امسال پس
میتونی ببینی که انسانم
میتونی ببینی که درجا نزدمو من جا نزدمو هر جا غزلمو بشنوم میگن تشنمن
ولی عقب نمیشینم من یکم
هرچی که از من بد میگن بیشتر ،به همون اندازه پیشرفت
توی راه تا نورماه نگو به من دور راه
گل ها دوباره بو میدن شکوفه ها روییدن واسه نسلی که پره دیدن
نسلی که روز های سخت تر از اینم دیدن ولی به امید این بهار با امیدن

کروس

سر اومد زمستون شکفته بهارون
گل سرخ خورشید باز اومدو شب شد گریزون (2x)

ورس 2

آه...
وقتی درختا هم میخوابن خیلی از ماها بی خوابن
این روزا اینجاها بی تابن از دل پاک دل خاک میتابن
نور امیدو میدن خبر خوشی رو دیدن
من نه منم نه منم من من من اثرمو نظرمو من نم نم
میزارمو بیزارم من از دستم
بیمارمو بیکارمو چون دست بستم
واسه ی این حرفا من خواب دیدم
زمستون گذشته مدرک حرفم اینه برفا آب میشن
از دلو سر بی تاب میشن وقتشه دلامون ابی شن
با تک تک شکوفه ها دست میدم ، پس میگم اونا ترسیدن
از همون نسلی که آورده دووم
زیر این همه مشکلات باز زندن با یه پشتکار واسه رشد کار
نسلی که استوار ایستادن دنیا به اونا بیست داد رفت
نسلی که اهریمن اونارو در پی تحریمن
نسلی که یکرنگن نسلی که نسل جنگن
نسلی که زیر موشک های عراقن نسل خونه های طلاقن تو غربت و فراقن


کروس

سر اومد زمستون شکفته بهارون
گل سرخ خورشید باز اومدو شب شد گریزون (4x)
سراومد زمستون