فِک میکردی میری به هرچی میخوای میرسی
برو ولی تهِ جادَت نیس کسی ...
اون بیرون نیس کسی
فِک میکردی میری به هرچی میخوای میرسی
برو ولی تهِ جادَت نیس کسی ...
اون بیرون نیس کسی
گفتم بِش "نره" گُف "بدوش"
گفتم سردمه گُف بپوش
چِشام قفله رووش
مگه میشه انقد بی تفاوت؟
اگه عشق اینه پـَ تف به رووش
نفس عمیق از عطرش
ولی پشتِ بوش ...
بوی بدی میده دیگه
عشق انگار توو قلبِ اون ...
جورِ دیگه معنی میده
گفتم بِش "نره" گُف "بدوش"
گفتم سردمه گُف بپوش
چِشام قفله رووش
مگه میشه انقد بی تفاوت؟
اگه عشق اینه پـَ تف به رووش
ولی پشتِ بوش ...
بوی بدی میده دیگه
عشق انگار توو قلبِ اون ...
جورِ دیگه معنی میده
خداحافظ عشقِ اولم
تنهام حتی پشتِ بقلم
خیلی دووریم از همدیگه
دلم تنگه ولی خوشه اقلاً
دنیا بِمون حسودی میکرد مثه دور و ورییات
عشقمونَم کم آورد جلو بدییات
تو هم دنبال راه در رو بودی بپیچی
برو ولی راه هَس واسه برگَش
چاقو خودشو نمیبُره حتی اگه کج باشه دستَش
عاشق مردِ روزِ سخته
حتی جلوش بن بست باشه کندَش
تنها کسی بودی توو لباسِ عروسی تصور کردم
همه رفیقام نعجب کردن
ولی خودت با نفرین بستی درَم پُش سرت!
خداحافظ عشقِ اولم ...
فِک میکردی میری به هرچی میخوای میرسی
برو ولی تهِ جادَت نیس کسی ...
اون بیرون نیس کسی
فِک میکردی میری به هرچی میخوای میرسی
برو ولی تهِ جادَت نیس کسی ...
اون بیرون نیس کسی
فِک میکردی میری به هرچی میخوای میرسی
برو ولی تهِ جادَت نیس کسی ...
اون بیرون نیس کسی
