چند سال پات موندم
خسته میشدم از اخلاقت ولی بات موندم
کنار اخمات موندم
به اعتماد حرفات موندم
یه روزی رفتی و برنگشتی من مات موندم
با دروغات موندم
کنار دوستات موندم
هفت روزه هفته رو قهری با قهرات موندم
از تو چشمات خوندم گفتی زیاد بات موندم
برو عیب نداره من جای دوتامون موندم

چی‌‌شد
رفتی اونجایی که به سودت بود
اینا از عقده و کمبودت بود
واسه با من بودن زودت بود
آه چی‌شد
مگه نگفتی که عشق من وجودت بود
پشتِ من بد میگی اینم تو خونت بود
من کی بودم یادته اونی که مجنونت بود
اون که جونش وصله به جونت بود
اونی که هرچی باهاش بد کردی
به خاطر سادگی ممنونت بود
نشنیدی داد میزدم نرو، نرو، نه
تو حواست به چمدونت بود

چند سال پات موندم
خسته میشدم از اخلاقت ولی بات موندم
کنار اخمات موندم
به اعتماد حرفات موندم
یه روزی رفتی و برنگشتی من پات موندم
با دروغات موندم
کنار دوستات موندم
هفت روزه هفته رو قهری با قهرات موندم
از تو چشمات خوندم گفتی زیاد بات موندم
برو عیب نداره من جای دوتامون موندم