غزه! تو کدوم نفرین گیر کردی که شبات از ستاره نه که پر شده از خمپاره
غزه! مرثیه‌ت و کی نوشته که انگاری تموم بشو نیست؟
غزه! مگه تنت جا داره واسه زخمای تازه؟!
غزه! کی می‌خواد تو رو از نو بسازه؟!
غزه! شبا می‌شینن رو تپه‌ها مرگت و تماشا می‌کنن
اونا که دارن با گوله، صلح و معنا می‌کنن
تا خرخره تو لجن گیرن و هر چی و حاشا می‌کنن
دارن خونه‌شون و رو جنازه‌ی بچه‌هات بنا می‌کنن!
غزه! غزه! داره فوتبال پخش می‌شه
با فوتبال هم‌زمانه این جنگا همیشه
برزیل هفت تا خورد و داغون شد
ما رو ببخش!
رویای بچه‌هات موشک بارون شد ...
غزه! حالا که تاریخ با تو بدکرده
حالا که دنیا پُرِ نامرده
گریه‌ت و فریاد کن، بذار کر بشه گوشِ یه دنیا از صدات
شاید اون شورای امنیتِ لعنتی خبردار شه از زجرِ مادرات
شاید...
شاید ....
ما خبرات و می‌شنویم و عکس‌هات و می‌بینیم و چشامون خیس می‌شه اما
اما اینا که واسه زخمای بی‌شمارِ تو مرهم نمی‌شه
افسوس با این ترانه‌ها چیزی از دردای تو کم نمی‌شه
آره می‌خونم اما واسه خودم
غزه! حالم خوش نیست، اما نه اندازه‌ی تو
