مثل ِ یه شهر ِ رو به ویروونی
تکلیف ِ این رابطه روشن بود
روزایی که با یاد ِ تو سر شد !
روزای ِ تکرار ِ شکستن بود

من با دروغات عاشقی کردم
کی جز من ِ دیوونه فهمیدت !؟
تو خالق ِ دردای ِ من بودی !
باید تو رو عمری پرستیدت !

وقتی که دلتنگی من و می کُشت !
دستای ِ کی تورو نوازش کرد !؟
کی بعد ِ من چشمای ِ وحشی تو
حتی واسه یک لحظه رامش کرد !؟

دور از تو هر شب تو خودم مُردم
مُردم ولی بازم سکوت کردم
پشت ِ سرت مثل ِ یه کوه بودم !
از رو همون قله سقوط کردم ...
...
با هر نفس منتظرت بودم
…
می رفتی و چیزی و نمی دیدی
هر لحظه بی تو عین ِ مُردن بود
می رفتی و چیزی نمی دیدی

من با دروغات عاشقی کردم
من با دروغات عاشقی کردم
من با دروغات ...