مثه بقیه نیستم صب تا شب مهمونی سفرخونه قیلیونی سیگار و عرق و علف قمارای ملیونی  دورمون پره  مشتمون گُله پوچ نمیدیم  گوش نمیدیم اراجیفو جور نمیشیم خوب نمیشیم با هر لاتیو حرفایو شنیدم نشنیده میگیرم راهمو میرمو فقط فردارو میبینم پولو دوست دارم ولی بیشتر از خودم نه خوبو دوست دارم اگه ندازم تو زحمت خونو دوست دارم تنها بخاطره  رنگش زور و دوست دارم تنها وقتی سر و ته شه  بلدم فحش ولی خرجش نمیکنم برا طرفم مفت قلمم سرخ وقتی بچکه رو کاغذ میشه لجنم شست باش کاش میشد بیشعورارو   دوست داشت

این حسه تازه داره کار میده دستم باز میگه 
صاف اگه نبود جاده حال کن با دست انداز 

فکرررر به اینکه دور و برم میگذره چی خشمم نزاره   جلو  زور خفه شی،  جنننگ سر پول سر جون سر  سر چی؟مرگ چیزی که هممون تهشیم  دستتو دراز میکنیو نمیگیریش  مشکل از توا چرا گیر میدی نمیبینیش؟! زمین صاف برا نابلدا  کج میاد بنظر کمینه خواب  برا چشایی که کور میرن تو هدف  من همچیو تا الان دیدم پس نمیتونی بگی   بهم خام و خر و گیجم  چک رو صورتم تا میخوره کینم رو مشتام جمع میشنو ول میشنو میرن دردامو تو سینم جمع نمیکنم داد میزنم  صدامو کم نمیکنم  نقاب نمیزارم  همینکه کلا نمیتونه چارتا آدمم بمونه دورم  یه سنت قدیمی بینموم هست کشتن نخبه تو خونمون هست 30ساله عمرشو نشسته یجا حالا دنباله حقشه پروام هست