ز چشم مستت غزل دمیده
که جان این شعر به لب رسیده
اگرچه واژه تو را ندیده
به صفحه ی دل تو را کشیده
چشم تو رباعی
موی تو قصیده
طعم شیرین خنده های تو مانده در کلامم
مانده در پیچ موی زیبایت شعر ناتمام
کار چشمانت دلبری است و کار من تماشاست
روبروی این چشم دریایی یک کویر تنهاست
من نیمه خود را همیشه باید فقط در تو ببینم
من گر چه شعری ناتمامم با عشق تو کاملترینم


حسین خسروخاور
صفحه دل