چشمانت مرا دیوانه کرد
برجانم نشسته غم تا ابد
تو دلواپس مشو که من بیتابم
جانا غمت مرا آلوده کرد
جامانده از عشق تو درد
پایان نمیگیرد این عشق سرد,ببین
زلفت کشانده مرا تا جنون
به زیباییت ندیده ام تاکنون
قلب مرا کرده ای جام خون ببین
بیا ببار بر دل خسته ام همچو ابر بی امان
صدایم بزن ای نگار دلم مرا بخوان
شدم کوه به کوه شهر به شهر رسوای تو
بیا ببار بر دل خسته ام همچو ابر بی امان
که هرجا روانه شدم ندیدم از تو نشان
چه کردی که ختم میشوم به دنیای تو
به دنیام قدم بذار ای جانم
که در دل تویی عشق سوزانم
تنهام میان دردام بیا به شبهام ماه تابانم
بیا ببار بر دل خسته ام همچو ابر بی امان
صدایم بزن ای نگار دلم مرا بخوان
شدم کوه به کوه شهر به شهر رسوای تو
بیا ببار بر دل خسته ام همچو ابر بی امان
که هرجا روانه شدم ندیدم از تو نشان
چه کردی که ختم میشوم به دنیای تو


حسین هور
بی تاب