چه آسون
شکستم منی که غرورم تن سنگ ولرزوند
چه اروم نبودت دل من رو ترسوند چه اسون
تصور کن منو گاهی با قلبی که تو دستامه باعشقی که توعمق شب امید صبح فردامه
به یادخندهاتم من به یاد بغض من باشو
به یاد اون که با قهرت گرفتی نور چشماشو

کمک کن
تورو یادم وقتی هنوزم تو خیالم فکرچشماتم
برو راحت من از دورم هوای اشکاتو دارم
دارم
تو مثل سایه همرامی همیشه هر کجا میرم دیگه راهه فراری نیست اسیردست تغدیرم
به یادت هر شبوهر روز چشام خیسو دلم خونه بگو بازم امیدی هست که برگردی به این خونه