تِوِسه من بَیمه سر کوه ازار یار
(برای تو شبیه درختی تنها در بالای کوه شده ام ، یار)

توسه من بیمه خشک بید دار
( برای تو شبیه درخت بیدی خشک شده ام)

اتی عاقل اتی مجنون و نخار یار
(کمی عاقل ، کمی مجنون و مریض احوالم ، یار)

اتی پاییز اتی نوج بزو بهار
(کمی پاییز کمی جوونه ی تازه ی بهار)

تِه مه دل قراری ته مه گل بهاری
(تو قرار دل منی ، تو گل بهار منی)

ته مِه قشنگ یاری ته مه قشنگ یاری
( تو یار زیبای منی ، تو یار زیبای منی)

زمونه بی صدا مِرِ چو بزو یار
( زمانه بی صدا من را با چوب زده است یار)

مرِ یار بی وفا مارو بزو
(یار بی وفای من بهم نارو زده ، بهم خیانت کرد)

مرِ بورده بالای بلندی یار
(من را به بالای بلندی برد)

مِ دست ول هاکرده قتو بزو
(دستم را ول کرد و من را هُل داد)

تِه مه دل قراری ته مه گل بهاری
(تو قرار دل منی ، تو گل بهار منی)

ته مِه قشنگ یاری ته مه قشنگ یاری
( تو یار زیبای منی ، تو یار زیبای منی)

دلبر تِوِسه من فدا بهیمه یار
( دلبرم برای تو فدا شده ام)

مِه دل پاره پاره شیدا بهیمه یار
( قلبم برایت تیکه و پاره شد)

عاشقی هاکردمه بلد نییمه یار
(عاشقی کردم و بلد نبودم ،یار)

پیش گد و کچیک رسوا بییمه یار
( پیش بزرگ و کوچک رسوا شده ام ، یار)

تِه مه دل قراری ته مه گل بهاری
(تو قرار دل منی ، تو گل بهار منی)

ته مِه قشنگ یاری ته مه قشنگ یاری
( تو یار زیبای منی ، تو یار زیبای منی)