هیشکی بغل نکرد منو
ندید منو شده پاییز
هر کی بهم رسید میگفت
تو که خوبیو چیزیت نیست
آخه حرفی نمیزدم قدم زدم کسی نفهمید
عشقی که اشتباهی بود
عادی بود دلم ترسید
من شبیه خود پاییزم که
همش تنهامو میگردم
من همش میدون احساس توعه
پر آلوده ی زردم
دیگه دنیامو عوض کردم
دیگه هر چی بخواد
خاطره هات هر چی بخواد یادم بیاد
دیگه قلب منم حق نداره
بچه بشه چیزی بخواد
رفتی منو که دیوونه کنی
دل بکنی دم نزنی
خودت فکرشو میکردی
یه روز من برمو گریه کنی
دیوونه بازی کنار تو میکردم
حالا من موندمو این پاییز سردم
حالا من تنها رفیقم شده دردم
من همه روزامو جات خاطره کردم
انگاری هیشکی شبیه ما نبوده
شایدم تقصیر این تقدیر بوده
خواب این روزارو از قبل دیده بودم
من چه جاهایی که دنبالت نبودم


فرزاد مستوفی
پاییز