منو توو آغوشت بگير
شايد كمى آروم بشم
من سال هاى ساله كه
محتاج اين آرامشم

منو توو آغوشت بگير
تا حس كنم كه زنده ام
من عمريه دچار اين
دنياى بى آينده ام

امروز روز چندمه
اين فصل بى تولّده
فصلى كه يك لبخندِ تو
تموم دلخوشيم شده

دست نوازشى بكش
بروى تنهاييِ من
كنار تو دقيقه ها
انگار قشنگتر ميگذرن

منو توو آغوشت بگير
شايد كمى آروم بشم
من سالهاى ساله كه
محتاجِ اين آرامشم

نميدونم چرا هنوز
انقد غريب و مبهمى
چيزى بگو تا لحظه ايي
باور كنم كه پيشمى

كم نشو از دنياى من
حالا كه سرد و يخ زدم
حالا كه با اينهمه عشق
به ديدنِ تو اومدم

منو توو آغوشت بگير
كه خيلى وقته عاشقم
كه خيلى وقته خسته از
شمردنِ دقايقم

منو توو آغوشت بگير
شايد كمى آروم بشم
من سالهاى ساله كه
محتاجِ اين آرامشم