‎تا پیدات میشه خورشید آسه میره
ترس از چشمان شب از راسه میره
نترسین هول نشین این رسم اونه
واسه اینه که اسمش جون جونه
خدا خواستش از این ور راهت بیافته
ستاره خم بشه رو پات بیافته
با شبدر پشت بنچاقت نوشته
که از تو بعدها مد شد کرشمه

خودت خواستی بری وقتی که مردم
مواظب باش تو رو دستت سپردم
خداییشم اگه اسمتو بردم
بجز جون چشات قسم نخوردم

تو ای خاتون من تاج سر من
تو ای آزادی بال و پر من
تمام آبروی عشق گروته
همه ی سقا خونه ی آینه جلوته
بزن بشکن بریز عشقو بسوزون
بنا کن قبله از خاکستر اون

بگو درد دل ما را
ا بگو درد دل ما را بگو درد دل ما را
زیارت کن تو صحرا را بگو درد دل ما را
نگو عاشق کشی رسمه وضو کن آب دریا را

تو از اینجا ببر ما را بگو درد دل ما را
شفاعت کن تو دنیا را بگو درد دل ما را
چراغ واژه خاموش است خبر کن اهل فردا را

چشامو محضری شش دانگ فداش کن
بهش فوت کن واسش نذر کن دعاش کن
ببر راهی به سمت کربلاش کن
به زور جادو جنبل مال ماش کن

خاطر خواهی مو بستم با طلسمت
حلاله هر کی قسم خورد به اسمت
واسه این اسممو کردم به اسمت
که با اسمم بشه خورد هر طلسمت

زیارت نامه رو وقتی نوشتم
به قدر اسم تو خالیش گذاشتم
با شبدر پشت بنچاقت نوشته
که از تو بعدها مد شد کرشمه

تا پیدات میشه خورشید آسه میره آسه میره
ترس از چشمان شب از راسه میره
با شبدر پشت بنچاقت نوشته
که از تو بعدها مد شد کرشمه


فرامرز آصف
کرشمه