من تی خاطرخواه ببستم تونفمستی کوری مره بارونوکودی می منه بشکستی کوری
توننستی که جه غم من کره مردن درمه می چومانه به هه بلته خانه دوختن درمه
جان بی میرم می دیل تره غش کونه وقتی نفس بی تو کشم می سینه سوزش کونه
توهنوزم تلخ ونابی شیونه شعرمنی انتقدرگرمی که تانی مره آتش بزنی
می توماهه آرزوبی توکی می قلبی هنوز بعدتو چی مره مانه ایته آه سینه سوز
جان بی میرم می دیل تره غش کونه وقتی نفس بی تو کشم می سینه سوزش کونه