هی تو پروانه من همچون شمعم که از
رفتنِ تو بسوزم
رفته ای بی من ای بی وفا تو چه
آورده ای به روزم
بی خبر رفته ای و
خبر از دلِ بی قرارم نداری
آتشم میزند این تبِ عاشقی
این غمِ بی قراری
بی قرارم نگارم ، تیره شد روزگارم
ابری ام همچو باران کجایی تو ای جان
که طاقت ندارم
بی قرارم نگارم، تیره شد روزگارم بازآ
ابری ام همچو باران کجایی تو ای جان
که طاقت ندارم
در قفس مانده ام، بی نفس مانده ام
ای امان از جدایی
همچو لالائیه، خوابِ شیرین تو را
خواهم ای دوست کجایی
همچو ماهی که در برکه یِ قلبِ من
عکسِ رویت نباشد
رفته ای تا دگر، شوقِ دیدارِ من
آرزویت نباشد، آرزویت نباشد
بی قرارم نگارم، تیره شد روزگارم
ابری ام همچو باران کجایی تو ای جان
که طاقت ندارم
بی قرارم نگارم، تیره شد روزگارم بازآ
ابری ام همچو باران کجایی تو ای جان
که طاقت ندارم