چون ساغر بشکسته ام در خون دل بنشسته ام
بگسسته ام از عالمی با مهر تو پیوسته ام
چو اسیر دام توام رام توام ای محرم رازم
منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم
ای فتنه بکش یا بنوازم
بی گناهم بده پناهم که از موی تو آشفته ترم
کن نگاهی به خاک راهی ای سایه لطفت به سرم
چه کنم عشقی غیر از تو نخواهم
به خدا محنت ریزد ز نگاهم
امیدم کو جدا از او
پر پر شده ام خاکستر شده ام
آزارم کن چو چشم خود بیمارم کن
من ز جفایت دلشادم از غم عشقت خرسندم
از همه عالم بگسستم تا که به مهرت پا بندم
عشق و امید صفایی
ای عشق من چه بلایی
کی ز وفا جانب ما باز آیی
چو اسیر دام توام رام توام ای محرم رازم
منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم
ای فتنه بکش یا بنوازم


دلکش
اسیر دام تو (آشفته)