صداشو ميشنوم هنوز
دلم ميخواد ساكت بشم
حتى با اين كه با صداش
دلم رو آتيش ميكشم

نذاشتم عادتم بشه
تنهايى و دور شدنش
دلخوريامو اون چشاش
از ياد من ميبردنش

وقتى صداش مياد فقط
از ته دل گوش ميكنم
هر چى بدى كرد با دلم
يه آن فراموش ميكنم

خاليه جاشم توو دلم
با اينكه يادمم نكرد
ديوونمو حرفاى اين
و اونم آدمم نكرد

دستم كه رو شده براش
بازيم ميده با هر نگاش
بهم ميريزم وقتى كه
مياد صداى خندهاش

ساده گرفت و دل بريد
اهميت نداد به عشق
كاشكى يكى از حال من
خبر ميداد يه كم بهش


داود ثروتی
صداى خنده‌هاش