من بهترينش بودمو
هيچى نذاشتم كم براش
جز اون نميديدن چشام
دنياى من بودن چشاش

اینقدر پر و بال دادمش
که اوج بگیره توو هوام
تمومه دنیایه منو
از خنده پُر کنه برام

زيادى خواستمش دلم
آروم میشد پیش دلش
حتی نذاشتم کم بشه
یک لحظه از حسم بهش

هر لحظه با نگاهِشَم
دلم هوايى شد براش
تمومه دنیایه منه
رو گونه خط خنده‌هاش

اينقدر باهاش حالم خوشه
که یادمم میره غمام
کنارشم یه جورایی
فرق میکنه حال و هوام

دوری نکردم لحظه‌ای
بسته به جونم بود چشاش
تمومه دنیامو اگه
لب تر کنه میدم براش


داود ثروتی
دنیای من