از پشت سر چشمامو می‌گیری
می‌شناسمت حتا تو خاموشی
دنیامو از نو با تو میسازم
وقتی لباس تازه میپوشی
کنار تو خوابم که میگیره
رو کوهِ شونه‌ت یه اتاق‌خوابه
قرصه دلم به خنده‌های تو
هر خنده‌ای ، یه قرص اعصابه
محکم بگیرم توی آغوشت
دریا همین‌جا تو همین خونه‌س
از آدمایی که تو رو دیدن
هرکس که عاقل بوده دیوونه‌س
تحمّل این حجم زیبایی
گاهی نمیدونی چقد سخته
مووهای تو دشت پریشونه
هر کی کشاورزه چه خوشبخته \"
جاده‌ی ابریشم بهش میگن
به اون مسیری که تو رد میشی
بخت بلندی داره اونی که
تو راه خونه‌شو بلد میشی
امشب هوس کردم برم دریا
بپر تو این آغوش ناغافل
اینجا تو آزادی بدون مرز
آتیش روشن کن تو این ساحل
محکم بگیرم توی آغوشت
دریا همین‌جا تو همین خونه‌س
از آدمایی که تو رو دیدن
هرکس که عاقل بوده دیوونه‌س
تحمّل این حجم زیبایی
گاهی نمیدونی چقد سخته
مووهات یه دشت پریشونه
هر کی کشاورزه چه خوشبخته
داریوش صفری
جاده ابریشم
