برای کشورم که توی جنگه
دلم تنگه
جدال دست خالی،با تفنگه
دلم تنگه

یه جنگ نابرابر
چقدر لاله ی پرپر
بمیرم واسه قلبِ
هزار تیکه ی مادر
چقدر،فریاد زخمی
روی لبا،نشسته
سکوتِ کوچه ها رو
همین بغضا،شکسته

من می خوام ،مردممو شاد ببینم
خاک ایرانمو،آباد ببینم
دیگه هیچ زندونی،جایی نباشه
همه رو،آزادِ آزاد ببینم

واسه مردم که حقشونو می خوان
ولی جوابشون سرب و فِشنگه
برای دخترای سرزمینم
که دنیاشون،توی رویا قشنگه
واسه دریاچه های خشک و غمگین/دلم خونِ
برای چشمای همیشه نمگین/دلم خونِ



داریوش صفری
برای کشورم