ای یار رفته
بر دل نشسته
ای یاد تو هر دم
از سر گذشته
ای برگ خزان
آزاد و رقصان
ای که نگاهت
سردست و لرزان
گر من نبودم ماه شبت
گر من نبودم گوشه خیالت
گر من نبودم آن که باید
ای دور نزدیک
جاده باریک
ای شب روشن
ای صبح تاریک
ای خواب بیدار
ای مست هوشیار
ای باغ بی برگ
ای دشت پربار
گر من نبودم ماه شبت
گر من نبودم گوشه خیالت
گر من نبودم آن که باید
گر من نبودم ماه شبت
گر من نبودم گوشه خیالت
گر من نبودم آن که باید
خوش باش سرت سلامت
گر من نبودم ماه شبت
گر من نبودم گوشه خیالت
گر من نبودم آن که باید
خوش باش سرت سلامت
ای یار رفته
ای داد بیداد
بمرانی
داد بیداد
