آب خنک می خورد حرف نمیزد
میگرفتنش به باد کتک طفره میرفت
به اعتصاب اعتقاد داشت
شک نمی کرد
لا این همه بزرگ بازی اون به بچگی زد
دنده هاش نگران پوتینا میشدن
یه روز که لگد نمی خورد به پهلوش
پس یه دندگی کرد، روتینا چی شدن
خونی مالی شدن
عاطفه رو بستن
رو تینا می شدن
خاطره رو از هوش بردن
شرم و جوویدن حیا رو قورت دادن،
روشم یه لیوان آبرو خوردن
وقتی که آزادی خودش اسیر (ی) بود
آزاد نشد تخم ایمانو کشیدن
آرمان و قلاده بستن
تابوندنش لا کوچه های شیون
یه جعبه ام داشتن اندازه ی یه نیمه آدم
می خواستن چی بسازن؟

شرم به تو که رقبت نمی کنم
کاغذ نو بیارم واسه نوشتنت
توبه کردی؟
خوابت میگیره شب؟
با تو ام، یا تو ام عین من
ول می چرخی تا دمه صبح؟
از روزی که قصتو شنیدم پاشیدم
به خوابام به پایین
چند دهه پیش بود؟
چند سالته الان؟
شاشیدم به تالار تاریخ!
به هزار هیتلر و گاندی
ضرب تو هزار شعار خالی
به شعاعی به طول آزادی
یعنی صفر قطره
جعبه ی آدم ساز؟ هه
به زور شلاق شیرم میره
وسط حلقه ی آتیش
به زور شک پشتک وارو میزنه
کوسه شکارچی
شد یه بارم عشق و امتحان کنین؟
کدومتون پیشنهادشو دادین؟
شد یه بارم جهنمو بردارین
به جاش گل بکارین؟
یه نمونه ی کوچیک
از بهشت همینجا بذارین؟
شد یه بارم؟
ولش کن
چند سالته الان؟
خوابت میگیره شب؟
یا تو ام مست میکنی
تا از هوش بری تا فردا؟ ها؟!

آزادی نقاشیه یه بچه اس
چای بیرون استکان شکسته اس
کم فروش ترین روزنامه های دکه اس
یه لکه اس، یه لکه اس
چشم خروجی نداره یه طرفه اس
رسانه سمه تو قیف ِ حدقه اس
خونَمون درک ِ
خونِمون تو درکه اس
برده داریه نوینِ مخفیه، تلکه اس
تحصیل کرده های حمال
بی سوادای پولدار
معرکه بگیرای لال، معرکه اس
موج و ضد موج خبرای هفته اس
بیرون منظم، تو شلخته اس
شروع دایره اس، پایان مستطیل، حبس
نگرد، نمیبینی، چشما بسته اس
کلمه ها که وزنشون کم میشه
جمله ها کمرشون خم میشه،
و این یه سوال مبهم میشه
چرا عکس و حقیقت یکیه؟
و آینه فریبندگیه، یا فریب آیین بندگیه؟
لباسشو داشتن، چهره پوشیدن
نو نوار میکردن، می دوشیدن
یا سوار میشدن یا می کوبیدن
دونه می کاشتن اما بی روییدن
ظاهر تمیز، از تو بو میدن
پوست مینداختن، نمی پوسیدن


بن
جعبه