هیچ خیاطی به این پارگی افاقه نداشت
زیر سایه ی شوم هیولاها
زیر دندون دراکولا ها
با اولین دود مسکن
تا آخرین ایستاده خم شد
آخرین بازمونده ی انسان
با نا ممکن دیدن امکان
گالن بنزین و خالی کرد
واسه خود سوزی مصمم شد
پشت خروار خروار فریاد
خاک خورده تو سینه ها
زیر آوار جمله های پشت
خط خطی های شکل میله ها
ایستاده رو از زانو زدن
تا زانو زده ها سجده کردن
نبود هیزُم و زمستون ُ حقه
تا کتابارو طعمه کردن
نه مادر سنگ صبور
نه پدر کوه غرور باقی نموندن
دیگه سفره ی دلی وا نشد
وقتی دلارو سفره کردن
غذای خوشه های خشخاش
حق ریشه های گندم بود
مترسکا گندم زارای
طلایی رو یه لقمه کردن
وقتی نگاه سگ گله دنبال
یه ماده گرگ درنده اس
چوپون و گوسفندا بهای این
شهوت نافرجام ُ پس میدن
گله ی گرگا شبونه
با مُردارا باله میرقصن،
سگ هنوزم فکر میکنه گرگا
با اون دست میدن
وقتی ریل قطار عاشق
خورشید میشه بده
به امید آغوش غروب
تا کجا که نمی کشنش
وقتی پوتین تو و دنده های
من تعریفِ منطق ِ
تموم ِ دنده هارو بشکن
این یه دنده نمیشکنه
این یه دنده نمیشکنه


بن
هیچ