مسیر زندگیم رو دارم ویرانه میبینم
دلم خوش بود به این دنیا ولی آخر تو گوشم زد
تموم حسمو از این دله دیوانه میگیریم
دیوانه میگیریم
شک کن به عکسام نبین لبخندمو داداش
همه چی مصنوعیه مثل گلایی که باهاش
مادرم تابلو درست میکرد واسه تزئین خونه
چیزایی یادمه که روح منم زنده میشه باهاش
چایی تلخو بریزم یکم حقیقت بخوری
فلانی اونجا رسید چون مایه داره باباش
ما خونمون گلیه جنس خودمونه بابا
اگه تو خودمم نترس کاری ندارن با ماها
میگی مصاحبه نکن واست مشکل میشه
روبه روت یجوره رفیقت میره پشتت میگه
دنیا جنگه بابایی مثله اون کارتونا نیست
اینجا نخوری خوردنت دنیا کوفتت میشه
مردم مرام ندارن اگه فحش میدم ببخش
اگه سرمم ببرن بدون بازم میرم تا عرش
راستی کرایه خونمو دارم میدما بابایی
نبینم یه وقت رفتی تو صف سبد کالایی
پسرت مرد شده دیگه فکر این چیزا رو نکن
بچه که بودم فکر میکردم که تو خوده خدایی
بابا غصه نخوریا من اشک تورو دیدم
همینا باعث شدن که الان به اینجا رسیدم
خدا بالا سرمونه هیچوقت دیر نمیکنه
من نقّاش شدم همه دردارو کشیدم
اینجا بدی زیاده ها کم نمیارم نترس
دنیا هم دشمن شه باهامون من دردامونو میگم
ای ساز شکسته نمیبازی چرا
با این دله خسته نمیسازی چرا
نمیسازی چرا
همه روزنامه هامون پُر از خبر مجازه
کی مجاز نیست اونکه خوند بدون اجازه
اونکه پروبال نداشت بخواد پرواز کنه
پس زیرزمینه جاش آسمونو میبازه
اینارو ول کن حاجی وام هنریم میدی؟
اصن آدمم من تو من هنریم دیدی؟
میگه چی میخونید شما همش ور ور میکنید
الکی داد میزنید صدارو هی ول میکنید
حاجی بخدامون قسم من نمازمم خوندم
فکرم اجاره خونه بود از صف تو جا موندم
حاجی نوکرتم ببین منو کجا میبری خب
قبله این طرفی بودا پس چرا اونوری شد
به اسمت قسم حاجی واسه شهیدم اشک ریختم
من خودیم به مولا چرا نمیخوای نزدیک شم
یه جوونم که فقط زیادی بارشه
دشمنت من نیستم حاجی اون گروه داعشه
من یه صدای مُردم که بریده از همه
به خدا اسیدم ندارم این قلمه دستمه
من عاشق وطنم حاجی وقت جنگم میام
نمیخوام واسه کسی باعث دردسر شم زیاد
غمم پدر پیرمه خدا حفظت کنه
یکم صبر کن حاجی صدای عطسه کردن میاد
منو درک کن همین چیز زیادی نمیخوام
این دردا که شنیدی از قلب سردم میاد
من همیشه از بچگی نقاشیم خوب بودا
انقدر درد کشیدم انقدر حسرت کشیدم
انقدر نداری کشیدم
اینارو نمیگم دلت بسوزه
اینارو میگم یذره چشاتو وا کنی مشتی
ماهم آدمیم منم همـوطنتم
