من از این عشق می‌ترسم
که مثل عشق فرهاده
یه تیشه‌س جنس یک طوفان
که دنیام تکون داده

از این بیراه ممنوع
نمی‌شه سمت تو سو زد
برای دیدنت حالا
به یک دنیا باید رو زد

من از این عشق می‌ترسم
از این چشمی که بینا نیست
از این دستی که آلوده‌س
از این قلبی که دریا نیست

از آغوشی که عطر اون
دیگه بوی تن من نیست
از اون چشمای روشن که
مث سابق روشن نیست

تو این شب‌ضجه‌ها تنها
چراغ گریه می‌سوزه
دوباره سوزن تقویم
داره لبهام می‌دوزه

می‌خوام بارون بشم اما
هوای گریه مسمومه
تو قلبم تا ابد غصه
به آزادی محکومه


آزل
من از این عشق می‌ترسم