نمیدونم چرا هنوز تویه دیوونه
رو این همه دوست دارم
واسه تو از هر چی بود
کندم از کل دوستامم
بی معرفت سر چشات
یه روز من اون همه سوخت دادم
همه دیدن همه میگن
بهتر از تو اون همه بود واسم
تو که نبودی شبیه حرفات
بدیات شده دلیل اشکات
بگو از اون همه آدم دورت
کی شده الان شریک زخمات
من بودم که هواتو داشتم
آره همیشه هر جا

تو کی بودی یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما اما تو یادت رفت
یادت رفت
قولتو یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما
اما تو یادت رفت
یادت رفت

مقصر منم
یه جوری محکم کنارت وایسادم
که خودم بشکنم
منو رسوندی به جایی که
قبل رفتنت خودم بهش زدم
همه اینارو میگم چون
خودم میدونم مقصر منم

حالا دیگه پر از اداس اونی که
خالی از اعتماد به نفس بود و پر از التماس
یه روزی میفهمی
با بعضیا بودن چقدر اشتباس
ولی دیگه فرصت دوباره نمیدم بهت
که بشم پله باز

تو کی بودی یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما اما تو یادت رفت
یادت رفت
قولتو یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما اما تو یادت رفت
یادت رفت

تو باید بری ببینی روزای بعد منو
آرزوت شه دوباره بگیری دست منو
هر شب بشینی ببینی
با گریه عکس منو

تو کی بودی یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما اما تو یادت رفت
یادت رفت
قولتو یادت رفت
چجوری هوایی شدی
که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت
با صدایی که خوابت رفت
یه صد زدم از آداما اما تو یادت رفت
یادت رفت


آصف آریا
مقصر منم