نه خوشحالم نه غمگینم فقط آرومترم الان
همیشه خیلی از روها یه عده مثل من تنهان
یه چند سال خاطره داشتم کنار تو همین وقتا
حالا اصلا مهم نیستش با کی راه میری از فردا
همه تقصیر چشمات بود منو دیوونه تر میکرد
بازم با دیدن عکسات دلم دلتنگته برگرد
همه تقصیر تقدیر بود که این دل پیش تو لرزید
حالا من موندمو این دل منو این جاده تردید
یه روز سرد بارونی میبینی گم شده چترت
یادت میاد که میگفتم چه بویی داره این عطرت
با چندتا خط زیر چشمام که یه حس غم انگیزه
مگه چی کم میشه از من فقط اشکام میریزه
همه تقصیر چشمات بود منو دیوونه تر میکرد
بازم با دیدن عکسات دلم دلتنگته برگرد
همه تقصیر تقدیر بود که این دل پیش تو لرزید
حالا من موندمو این دل منو این جاده تردید
