من چشم به چشمان تو می دوزم و مستم
رفتست عنان دل بیچاره ز دستم
در آینه ی عشق کنار تو نشستم
دل را تو شکستی، دلت را نشکستم
آرام نگردم که تو آرام نداری
تومستی محضی وبه کف جام نداری
توروشنی عشقی و ابهام نداری
حالم که ندانی غم ایام نداری
ای جام جهان بین من ای جان جهانم
دل خواستی ومن به تو دادم دل وجانم
نه این دل و جانم که تویی جان جهانم
با حرکت چشمان تو من در نوسانم
هرگز مرو چون بی تومنم زنده نمانم
گفتی که ببازی در این بازی و بردی
غارتگری و زندگیم را همه بردی
دل بردی و بر دست دلم دل نسپردی
هرچند که دستان مرا گرم فشردی
تا کی به نگاهی تو بخوانی و برانی
یک شهر خبردار شدند و تو ندانی
من را به هوایی به سرایت بکشانی
اما نه به کامی برسانی نه رهانی
ای جام جهان بین من ای جان جهانم
دل خواستی ومن به تو دادم دل وجانم
نه این دل و جانم که تویی جان جهانم
با حرکت چشمان تو من در نوسانم
ای جام جهان بین من ای جان جهانم
دل خواستی ومن به تو دادم دل وجانم
نه این دل و جانم که تویی جان جهانم
با حرکت چشمان تو من در نوسانم
هرگز مرو چون بی تومنم زنده نمانم
ارغوان حاجیوندی
دل و جانم
