گل گلدون و ببین که آخرش سینه سوز با دلگرم میشه
پاشو با پنجره ها کاری بکن خونه داره کم کم سر میشه
نم بارون میزنه رو شیشه ها همه جا رو تیره کرده آسمون
میمیرم تموم کوچه ها اگه به سپیده بر نگرده آسمون
از خزون دلگیرم ولی دوسش دارم تو خزون میمیرم ولی دوسش دارم
تن نارنجی دنیا رو ببین زرد پررنگی نشسته تو مسیر
همه چی خوبه غیر حال من این منه خسته و سرد گوشه گیر
زیر پاهام تن سرد جنگله روی سرم نم نم بارون غمه
کوچه بستر تنهایی شدن از خزون هرچی بگم یازم کمه
از خزون دلگیرم ولی دوسش دارم تو خزون میمیرم ولی دوسش دارم